Jak rozpoznać i leczyć nadciśnienie płucne?

Nad­ciśnie­nie jest stanem chorobowym, który może nieść za sobą wiele negaty­wnych kon­sek­wencji dla zdrowia i życia człowieka. Między inny­mi może ono wys­tępować w obrę­bie płuc.

Charak­terysty­ka schorzenia
Nad­ciśnie­nie płuc­ne jest określane jako niepraw­idłowy wzrost ciśnienia w tęt­ni­cy płuc­nej, który towarzyszy chorobom ser­ca, płuc lub naczyń płuc­nych. Stan ten rozpoz­na­je się w momen­cie, gdy śred­nie ciśnie­nie w tęt­ni­cy płuc­nej wynosi równo 25 mm Hg lub jest wyższe. Postacią nad­ciśnienia płuc­nego jest zakrzepowo-zatorowe nad­ciśnie­nie płuc­ne, które pow­sta­je w wyniku zatorowoś­ci płuc­nej. Moż­na mieć z nią do czynienia, jeśli przez skrzeplinę roz­gałęzie­nie tęt­ni­cy płuc­nej zostanie zamknięte.

W wyniku nad­ciśnienia płuc­nego następu­je stop­niowe wyłączanie zatkanych naczyń z krąże­nia płuc­nego oraz prze­ciąże­nie naczyń z uwa­gi na zwięk­szoną obję­toś­cią krwi płynącą pod ciśnie­niem do pozostałych, zdrowych naczyń krwionośnych w ciele człowieka. Jeśli stan ten nie jest w porę rozpoz­nany i lec­zony, prawa komo­ra ser­ca tłoczą­ca krew do krąże­nia płuc­nego pow­ięk­sza się, a jej ściany ule­ga­ją pogru­bi­e­niu. Prowadzi to do pow­sta­nia wady ser­ca, którego zastawka trójdziel­na nie może się domknąć. Przyspiesza to rozwój całkowitej niewydol­noś­ci tego narzą­du.

Objawy schorzenia
Pac­jen­ci cho­ru­ją­cy na nad­ciśnie­nie płuc­ne przez lata mogą nie zdawać sobie sprawy ze swo­jego stanu. Jeśli już iden­ty­fiku­ją objawy chorobowe, są to:

• szy­bkie męcze­nie się przy najm­niejszym wysiłku fizy­cznym,
• ogranicze­nie tol­er­ancji wysiłkowej,
• dusznoś­ci,
• obrzęk kończyn dol­nych,
• pow­ięk­sze­nie wątro­by,
• wodobrzusze,
• woda w jamach opłuc­nej i w worku osierdziowym,
• brak apety­tu,
• bóle w klatce pier­siowej.

W przy­pad­ku zaawan­sowanej postaci nad­ciśnienia płuc­nego chory może mdleć pod­czas wysiłku, a jego skóra może przy­brać sinawe zabar­wie­nie. Na nogach mogą pojaw­iać się zmi­any zakrzepowe, tj. brą­zowe prze­bar­wienia skóry czy owr­zodzenia żylne.

Diag­noza i lecze­nie

Lekarz rodzin­ny pode­jrze­wa­ją­cy nad­ciśnie­nie płuc­ne u pac­jen­ta zle­ca szereg badań i przeprowadza dogłęb­ny wywiad. Wśród badań zle­canych w takim przy­pad­ku wymienia się:

• EKG,
• RTG klat­ki pier­siowej,
• USG ser­ca, tj. echokar­dio­grafia,
• gazometrię krwi tęt­niczej,
• tomo­grafię kom­put­erową,
• cewnikowanie tęt­ni­cy płuc­nej,
• arte­ri­ografię płuc­ną,
• scyn­ty­grafię per­fuzyjną płuc.

Nad­ciśnie­nie płuc­ne moż­na leczyć na szereg różnych sposobów. Przy wczes­nym wykryciu choro­by możli­we jest zapo­b­ie­ganie roz­wo­jowi dolegli­woś­ci poprzez unikanie wykony­wa­nia wysiłku fizy­cznego oraz prze­by­wa­nia na dużych wysokoś­ci­ach. Lekarz zale­ci ogranicze­nie iloś­ci soli w diecie.

Przy zaawan­sowanej formie choro­by wdrażane jest lecze­nie far­mako­log­iczne, prze­ci­wkrzepli­we. Chory przyj­mu­je doustne leki prze­ci­wkrzepli­we albo zas­trzy­ki pod­skórne z heparyn drob­nocząsteczkowych, które hamu­ją krzep­nię­cie krwi. Leki te sprzy­ja­ją dal­szej rekanal­iza­cji tęt­ni­cy płuc­nej i zapo­b­ie­ga­ją pow­stawa­niu nowych zakrzepów i zatorów. Zale­cana jest tlenoter­apia w warunk­ach hos­pi­tal­iza­cji oraz leki odwad­ni­a­jące, kar­di­o­log­iczne.

W poważnych przy­pad­kach pac­jen­ci mogą być skierowani do leczenia inwazyjnego. Pole­ga to na chirur­gicznym usuwa­niu skrzeplin z tęt­ni­cy płuc­nej i jej roz­gałęzień. Możli­wa jest też przezskór­na balonowa plas­ty­ka tęt­nic płuc­nych.