Przewlekłe zapalenie zatok
Powracający katar, ból nasilający się przy poruszaniu głową, uczucie rozpierania w okolicy policzków i czoła mogą świadczyć o przewlekłym stanie zapalnym zatok. Jeśli nie rozpoczniemy leczenia, możemy nawet stracić słuch.
Zatoki to przestrzenie wypełnione powietrzem, które znajdują się w okolicach nosa i czoła. Ich zadaniem jest produkowanie rzadkiej śluzowej wydzieliny potrzebnej do nawilżania i oczyszczanie wdychanego przez nas powietrza. Są one połączone z otworami nosa kanalikami, których średnica zwykle wynosi 4–5 mm. Kiedy mamy katar, w jamie nosa, w tym również w owych kanalikach, występuje obrzęk, który zmniejsza ich średnicę do ok. 2 mm. Pomimo obrzęku wydzielina, którą produkują zatoki nadal może się przemieszczać. Problem pojawia się, kiedy kanaliki zwężają się jeszcze bardziej, a wydzielina, która nie może się z zatok wydostać, zaczyna w nich zalegać i namnażają się w niej bakterie. To właśnie wtedy dochodzi do zapalenia zatok.
W literaturze medycznej można znaleźć wiele specjalistycznych podziałów zapalenia zatok. Dla nas przydatny będzie prosty podział na:
ostre zapalenie zatok — jest następstwem infekcji wirusowej lub bakteryjnej. Trwa krócej niż 3 tygodnie. Po zastosowaniu leków przeciwobrzękowych błona śluzowa zatok wraca do stanu prawidłowego. Jeśli nawracające zapalenie zatok – powtarza się co najmniej cztery razy w roku, a stan zapalny przeplata się z trwającym ok. 8 tygodni złym samopoczuciem. Przy takim zapaleniu choremu potrzebne są leki obkurczające błonę śluzową i antybiotyki.
przewlekłe zapalenia zatok przynosowych – objawy zapalenia zatok utrzymują się powyżej 6–8 tygodni. W błonie śluzowej zatok dochodzi do trwałych zmian, które znacznie utrudniają odpływanie wydzieliny i wentylację zatok. Chory cierpi z powodu bólu głowy, może mieć stany podgorączkowe, odczuwać ciągłe zmęczenie. Pojawia się kaszel lub pokasływanie prowokowane spływaniem wydzieliny po tylnej ścianie gardła i przykry zapach z ust, co łączy się z obecnością ropnej wydzieliny w zatokach. Zasadniczą poprawę stanu zdrowia można uzyskać tylko poprzez wykonanie zabiegu operacyjnego.
Gdzie jest winowajca?
Problemy z zatokami pojawiają i nasilają się sezonowo. Najczęściej jednak dotyczy to jesieni i zimy, kiedy jesteśmy narażeni na ostre, mroźne powietrze na zewnątrz i przesuszone powietrze w domach i biurach. Duża różnica temperatur i mała wilgotność powietrza sprawiają, że błona śluzowa nosa i zatok jest przesuszona. To zaś sprzyja nieżytowi, czyli podatności błony śluzowej na przenikanie w jej głąb różnego rodzaju zanieczyszczeń i drobnoustrojów chorobotwórczych, czyli bakterii i wirusów.
Zapalenia zatok to także sprawa naszych nosów. Im gorzej działają, im są mniej drożne, tym większe problemy mamy z zatokami. Źle funkcjonujący nos nie pozwala na szybkie wyleczenie infekcji zatok. Krzywa przegroda nosowa, polipy, wady anatomiczne, obrzęki błony śluzowej nosa sprzyjają chorobom zatok.
Ostatnie doniesienia naukowe dowodzą, że problemy związane z zatokami są manifestacją schorzeń wykraczających poza laryngologię. Błona śluzowa wyściełająca zatoki jest zbliżona w budowie do błony śluzowej jelita cienkiego i dlatego tak samo reaguje na zaburzenia wchłaniania, różnego rodzaju atopie czy alergie. Zdarza się, że leczenie przewlekłego zapalenia zatok idzie bardzo opornie. Okazało się jednak, że wyleczenie schorzeń jelita cienkiego lub dobranie odpowiedniej diety dla osób z utajoną celiakią lub nie tolerujących glutenu już po kilku tygodniach mogą uwalniać pacjenta od dolegliwości zatokowych.
Powrót do normy
Wszystkie zabiegi lecznicze poprawiające funkcjonowanie zatok wykonuje się przez dziurki nosa. Dzięki temu po operacji nie ma na twarzy siniaków i obrzęków. Po operacji nie ma też bólu i dokuczliwych gazowych opatrunków. W nowoczesnej laryngologii stosuje się opatrunki żelowe, które są nasączone lakami. Taki opatrunek rozpuszcza się po kilku dniach, a jego resztki są wydalane podczas normalnego czyszczenia nosa.
Wybór terapii przy przewlekłym zapaleniu zatok zależy od wieku pacjenta, jego ogólnej kondycji zdrowotnej oraz od charakteru zmian powstałych w zatokach. Dla przykładu – jeśli ktoś ma znacznie skrzywioną przegrodę nosową, a zmiany w zatokach są niewielkie wystarczy usprawnić przepływ powietrza, poprzez wyprostowanie przegrody nosowej, a wtedy dobrze napowietrzone zatoki same się zregenerują. Niestety, nie zawsze jest to takie proste.
Wiele metod, jeden cel
MIST — Minimally Invasive Sinus Technique (Minimalnie Inwazyjna Technika Leczenia Zatok). Operowanie zatok tą techniką to wykorzystanie najbardziej precyzyjnych narzędzi z najnowszymi technikami endoskopowymi. Jest ona mało inwazyjna, a efekt terapeutyczny jest o wiele skuteczniejszy niż przy zastosowaniu innych technik. Zabieg trwa od 40 do 60 minut i polega na poszerzeniu naturalnych ujść zatok
Dzięki zastosowaniu opatrunków żelowych wspomagających gojenie, pacjenci wracają do swoich zajęć po 3. dniach. To jedna z najlepszych technik operowania przewlekłego zapalenia zatok.
Płukanie zatok — Hydrodebrider
Hydrodebrider to nowoczesne narzędzie pozwala na bardzo precyzyjne, endoskopowe płukanie zatok. Podczas zabiegu używa się dwa rodzaje unikalnych, jednorazowych końcówek przeznaczonych do zatok czołowych i szczękowych. Podczas zabiegu poprzez obracającą się końcówkę usuwamy zalegającą w zatokach wydzielinę zapalną. Ta sama droga podaje się do wnętrza zatok leki i antybiotyki o działaniu miejscowym.
Balonoplastyka
To bezkrwawy i mało inwazyjny zabieg. Podczas zabiegu nie usuwa się tkanek. Przez nos wprowadza się niewielki cewnik z bardzo wytrzymałym balonikiem. Przy użyciu endoskopu lekarz kontroluje położenie cewnika. Balonik napełnia się płynem pod ciśnieniem od kilku do kilkunastu atmosfer, co pozwala na trwałe udrożnienie ujść zatok, a następnie na wypłukanie z ich wnętrza zalegającej wydzieliny. Po usunięciu cewnika z balonikiem zatoki osuszają się i zaczynają normalnie funkcjonować. Kilka godzin po zabiegu pacjent może wrócić do domu, a co ważniejsze swobodnie oddycha przez nos. Metodę wykorzystuje się do leczenia przewlekłego i ostrego zapalenia zatok.
Skutki lekceważenia
Przewlekłe procesy zapalne toczące się w zatokach przynosowych często prowadzą do powstania zmian przerostowych w obrębie błony śluzowej i wytworzenia się tzw. torbieli umiejscowionych wewnątrz zatok obocznych nosa. Nieleczone lub nieprawidłowo leczone zapalenie zatok może prowadzić do innych poważnych następstw. Mogą to być: powikłania wewnątrzczaszkowe, czyli zapalenie opon mózgowo- rdzeniowych, ropień nadtwardówkowy, ropień podtwardówkowy, ropień mózgu, zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej. Inne powikłania to obrzęk zapalny powiek, zapalenie tkanek miękkich oczodołu, ropień podokostnowy, ropień oczodołu. A zatem, kolejny raz potwierdza się stara prawda – lepiej zapobiegać niż leczyć.
Autorem tekstu jest: