Dziecięca depresja — czy to możliwe?

Dziecińst­wo – czas beztros­ki, radoś­ci i zabawy. Aż trud­no uwierzyć, że w ten wyjątkowy okres może wkroczyć depres­ja. Jed­nak psy­chol­o­gowie ostrze­ga­ją – to groźne zaburze­nie, zwane „chorobą duszy” jest real­nym zagroże­niem także dla naszych pociech. W jaki sposób ją rozpoz­nać i jak postępować, gdy widz­imy niepoko­jące syg­nały depresji u dziec­ka?

Przy­czyny wys­tępowa­nia depresji u dzieci
Jak poda­ją spec­jal­iś­ci, jed­ną z najczęst­szych przy­czyn wys­tępowa­nia dziecięcej depresji jest obciąże­nie gene­ty­czne. Maluchy, w których rodzinie zdi­ag­no­zowano już tę chorobę, są nawet dwukrot­nie bardziej narażone na wys­tąpi­e­nie jej objawów.

Nie bez znaczenia są tutaj także aspek­ty sytu­a­cyjne. Szczegól­ną troską i uwagą trze­ba otoczyć maluchy, które doświad­czyły zdarzeń trau­maty­cznych – śmier­ci mamy albo taty, bard­zo poważnego wypad­ku czy roz­wodu rodz­iców – one też zna­j­du­ją się w grupie ryzy­ka.

Jed­na choro­ba, różne objawy
Dziecię­ca depres­ja nie jest łat­wa do zdi­ag­no­zowa­nia. Istotne jest tu postrze­ganie jej wys­tępowa­nia przez dorosłych – wielu z nich myl­nie sądzi, że są to przy­pad­ki bard­zo rzad­kie. Pon­ad­to, co również bard­zo ważne, cho­ci­aż ist­nieje wiele objawów iden­ty­cznych w przy­pad­ku dziecięcej i „dorosłej” depresji, część symp­tomów jest inna. Związane jest to między inny­mi z nieu­miejęt­noś­cią nazwa­nia swo­jego samopoczu­cia przez dziecko — 5‑letni chło­piec nie powie: „Mamo, czu­ję się taki przygnębiony, braku­je mi motywacji do pod­ję­cia najprost­szych czyn­noś­ci”. Negaty­wne emoc­je i uczu­cia zna­j­du­ją swo­je ujś­cie w symp­tomach somaty­cznych. Dlat­ego tak częs­to zdarza się, że rodz­ic dziec­ka z depresją, zan­im trafi do gabi­ne­tu psy­chi­a­try, zdążył już zbadać dziecko od „stóp do głów” – bo prze­cież tak częs­to boli go brzuszek.

Objawy choro­by

Symp­to­my depresji dziecięcej różnią się w zależnoś­ci od wieku naszej pociechy. Oto, co powin­no niepokoić rodz­iców dziec­ka, które:

JESZCZE NIE UKOCZYŁO 3 ROKU ŻYCIA

To oczy­wiś­cie jeden z najtrud­niejszych do zdi­ag­no­zowa­nia przy­pad­ków – dziecko nie ope­ru­je jeszcze słown­ictwem, które znacznie ułatwiło­by zrozu­mie­nie jego samopoczu­cia, pon­ad­to zmieni­a­ją się u niego okresy roz­wo­jowe. Niem­niej, warto udać się do spec­jal­isty, jeśli malec: